SA fondom od oko 300.000 bibliotečkih jedinica, Gradska biblioteka u Vršcu među najbogatijim je u Srbiji. Ono što je, međutim, izdvaja od drugih je veliki broj starih i retkih knjiga, koje se tretiraju kao kulturno dobro. Ukupno ih ima oko 5.000, od kojih je većina na nemačkom i mađarskom jeziku.
Foto: J.J.Baljak
Najstarija knjiga je iz 1424. godine. Reč je o rukopisnoj hronici italijanskog grada Vila Kastiljoni na latinskom jeziku. Njen krasnopis i šuštanje požutele hartije prilikom listanja stranica mogu da dožive samo “povlašćeni”, jer se ona, sa drugim dragocenim relikvijama, čuva pod ključem i nedostupna je široj javnosti.
Nije poznato kako je i kada ta tačno šest vekova stara knjiga postala deo vršačke biblioteke, budući da su do Drugog svetskog rata ta ustanova i Gradski muzej bili jedno. Iz istog razloga ne zna se ni poreklo najstarije štampane knjige koju baštine – “Pisma Enija Silvijusa”, čiji je autor papa Pije Drugi. Ta je knjiga štampana u boji davne 1496, a zanimljiva je po tome što se među mnogobrojnim književnim i filozofskim raspravama, govorima i papskim proglasima, u njoj nalazi i jedna ljubavna priča.
Tu je i izuzetno retka i vredna knjiga, takođe na latinskom, “Pokušaj proučavanja političke i istorijske prirode Temišvarskog Banata”, koju je po nalogu papske stolice u drugoj polovini 18. veka napisao Mlečanin Frančesko Griselini.
Градска библиотека Вршац има око 5.000 старих и ретких књигаFoto: Фото: Ј.Ј.Баљак
POGLEDAJ GALERIJU
– Mi baštinimo original drugog dela te značajne publikacije. U Evropi postoji svega desetak takvih primeraka. Sve ostalo su kopije – ponosno ističe bibliotekar Tamaš Fodor. – Reč je o Griselinijevim pismima upućenim viđenijim ljudima i naučnicima, u kojim, između ostalog, govori o svojim istraživanjima o etnologiji, mineralogiji, pa čak i o sastavu ovdašnjih stena.
Međutim, o većini tih starih “vršačkih” knjiga jako malo se zna, jer su objavljene na stranim jezicima, koji su u vreme nastajanja biblioteke, pre blizu 140 godina, bili primarni u Vršcu. Zato takvih izdanja i ima najviše.
STERIJINA ZAOSTAVŠTINA
U FONDU stare i retke knjige nalazi se i devet knjiga iz Sterijine lične biblioteke. Tu je i prvo izdanje basni Dositeja Obradovića, kao i knjiga koju je on lično poslao vladici Josifu Jovanoviću Šakabenti 1804. godine. Baštine i Šerijatsko pravo iz 17. veka, koje je ostalo u Vršcu još iz doba Turaka, kao i 140 godina stare originale obe “Povesnice slobodne kraljeve varoši Vršca” najznačajnijeg vršačkog istraživača Feliksa Milekera.
– Naš fond starih i retkih knjiga je veoma dragocen, ali i nedovoljno istražen. Mi, kao matična biblioteka koja je nadležna i za rad biblioteka u susednim opštinama Alibunar, Bela Crkva i Plandište, imamo svega 13 zaposlenih, dok ih druge matične ustanove imaju dvostruko više. To je nedovoljan broj da bi neko od nas, uz svakodnevne obaveze, mogao da se posveti i opsežnom istraživanju ovog, ali i drugih fondova – obrazlaže Vesna Zlatičanin, direktorka vršačke biblioteke, u nadi da će se u dogledno vreme naći neko ko zna latinski, nemački i mađarski jezik i ko će se upustiti u takav istraživački poduhvat.