U BANjALUČKOM naselju Drakulići su obeležene 82 godine od stradanja Srba u Drakuliću, Šargovcu, Motikama i rudniku Rakovac. Ustaše su 7. februara 1942. godine bez ispaljenog metka ubile 2.315 Srba, među kojim 551 dete.
Foto SRNA
O svireposti zločina svedoči činjenica da su pokolj nad Srbima činile komšije i sveštenici iz samostana na Petrićevcu. Parastosu kod spomenika žrvama prisustvovao je i vrh Republike Srpske, uz mnogobrojne građane. Bez Republike Srpske nema slobode za srpski narod na ovim prostorima, poručio je Milorad Dodik, predsednik Srpske na pomenu srpskim žrtavama ustaškog zločina.
– Ovo treba da bude mesto našeg trajnog sećanja. Ako nemate svoju državu, onda nema ni slobode. Da je pre 80 godina postojala Republika Srpska, ovog zločina ne bi ni bilo. Zato trajno treba da se borimo za svoju državu i svoju slobodu – naglasio je Dodik.
Dodik je naglasio da mladi ljudi u Srpskoj moraju znati šta se dogodilo u Jasenovcu, Donjoj Gradini, Drakuliću, Prebilovcima….
– Ovo mesto je mesto naših stradanja, ali nažalost i naših podela. Institucije Republike Srpske pripremaju materijal za film, koji će biti snimljen sa temom o zločinu u Drakuliću. Mora da bude i spomen-soba u kojoj će biti verno prikazano šta se ovde događalo pre više od 80 godina – naglasio je Dodik. Dodik je istakao da ni SAD nisu više što su nekada bile.
– Ne treba ih slušati, jer ne mogu njihovi ambasadori odlučivati kako ćemo mi ovde živeti – poručio je Dodik. Kolike su razmere ovog zločina govore istorijski podaci, prema kojima su među ubijenima na zverski način, bila i 52 učenika šargovačke osnovne škole. U ovom zločinu su učestvovale komšije, pa čak i sveštena lica iz samostana u Petrićevcu. Pod komandom natporučnika Josipa Mišlova i fra Vjekoslava Filipovića iz takozvanog Tjelesnog zdruga Ante Pavelića, ustaše su ubijale Srbe bez ijednog ispaljenog metka – sekirama, noževima i krampovima. Ustaše su pokolj započele u rano jutro 7. februara 1942. godine.
U dokumentima, čak i onim iz ustaških izvora tadašnje Nezavisne Države Hrvatske, navedeno je da je zločin u ovim banjalučkim naseljima bio najveći pokolj učinjen u samo jednom danu. Prvi spomenik žrtvama ovog pokolja podignut je 1965. godine, a od 1991. godine svake prve nedelje pre godišnjice stradanja služi se parastos u naselju Drakulić. Istoričar Predrag Lozo kaže da su u zločinu saučestvovale kako lokalne strukture NDH, domaće hrvatsko stanovništvo, tako i elitna jedinica Poglavnikova telesna bojna koju su sačinjavali uglavnom pripadnici iz zapadne Hercegovine, a koja je poslata iz Zagreba specijalno za izvršenje ovog zločina. Lozo podseća da su istoričari istražili ključnu ulogu u ovom bestijalnom zločinu Viktora Gutića i Miroslava Filipovića Majstorovića – fra Tomislava iz samostana na Petrićevcu. Prema njegovim rečima, ovaj drugi je poseban simbol koji pokazuje ulogu Rimokatoličke crkve u NDH i nažalost značajnog dela njenih predstavnika koji su pružali otvorenu ili prećutnu saglasnost, podršku ili čak učestvovali u zločinima.
Potrovali i pse
PLAN pokolja, pre kojeg su čak potrovani psi u tim selima da ne bi najavili dolazak ustaša, razradio je stožernik za Hrvatsku krajinu Viktor Gutić zajedno sa fratrom Nikolom Bilogrivićem.