KAD PUKNE POGLED OD VRŠCA DO RTNJA: Sa Vršačkih planina mogu se videti i više od 100 kilometara udaljeni masivi (FOTO)
KADA je vedro vreme i kada se sve nečistoće iz vazduha povuku, pogled sa Vršačkih planina dopire čak do Rtnja, koji je vazdušnom linijom udaljen oko 155 kilometara.
Foto: Tamaš Fodor
Iako ova činjenica mnogima zvuči neverovatno – jer, da bi stigli do te planine u istočnoj Srbiji Vrščani moraju da voze bar tri sata – brojne fotografije lokalnih planinara dokazuju da to nisu samo puste priče.
Jednu takvu tokom januara napravio je i Vrščanin Tamaš Fodor i to sa Lisičje glave (590 mnv) – drugog vrha po visini na Vršačkim planinama. Kadar poznatog rtanjskog vrha Šiljak (1.561 mnv) koji se jasno nazire u zaleđu Homolja, zadivio je njegove pratioce na društvenim mrežama. Istog dana, sa istog mesta, uhvatio je i neverovatan kadar Avalskog tornja, kako se izdiže iznad polja vetrenjača u ataru vršačkog sela Izbište…
PLAVA SILUETA
I VRŠAČKE planine se mogu videti sa okolnih planina. Njihova plava silueta predstavlja posebnu atrakciju za posetioce Avalskog tornja. Vide se i iz Nacionalnog parka „Nera Beušnica“ u Rumuniji, odakle se čak može nazreti i srednjovekovna Vršačka kula, koja se nalazi na najnižem brdu. Dejan Maksimović ih je posmatrao i sa visine od preko 2.000 mnv, sa planine Carku.
-Tek kada se posmatraju sa takve visine, vidi se koliko su, u stvari, niske i površinski male. Ali, za nas su jako značajne i najlepše – ističe Maksimović.
-Avala je vazdušnom linijom od Vršačkih planina udaljena oko 80 kilometara i možemo je videti kao na dlanu. Kosmaj i Homoljske planine takođe. Jasno se vide i Venčac i Bukulja, kao i Rudnik, koji je udaljen oko 126 kilometara. Zapravo, vidi se samo njegov najviši vrh (1.132 mnv), a ne ceo masiv, zato što na toj razdaljini počinje zemljina kriva – objašnjava, za „Novosti“, iskusni vršački planinar Dejan Maksimović.
Iako je reč o niskoj planini, sa najvišim vrhom od tek 641 metra nadmorske visine, sa nje se mogu uočiti i istočni delovi Fruške gore, kao i poznati ski-centri u Rumuniji – planine Semenik (1.446 mnv), Carku (2.190 mnv) i Muntele Mik (1.800 mnv). Takođe i Banatske planine kod Oravice. Svi ti rumunski vrhovi posebno su atraktivni, jer su ovenčani snegom čak i kada kod nas uveliko buja prolećna vegetacija.
-Poseban je osećaj, ali i privilegija, to što se iz nepregledne vojvođanske ravnice, sa planine koja se bukvalno ni iz čega izdigla iz tla, može videti gotovo pola Srbije i dobar deo rumunskog Banata – ocenjuje Maksimović. – Sve to je vidljivo golim okom i može se uočiti čak i sa vidikovaca koji se nalaze ispod 400 metara nadmorske visine.
Najatraktivniji i običnim turistima najpristupačniji vidik je sa Vršačke kule, mada se Bukulja i planina Venčac, koje se nalaze jedna pored druge, mogu posmatrati i sa niže kote – sa popularnih stena kod prostorija Kluba ekstremnih sportova „Izazov“. Ali, za to postoje i određeni preduslovi.
VIDIKOVAC NA KROVU VOJVODINE
GUDURIČKI vrh (641 mnv) na Vršačkim planinama predstavlja najvišu tačku u severnoj pokrajini. Ove godine na njemu će konačno biti sagrađen novi vidikovac, visok 15,5 metara, kako bi svi koji osvoje krov Vojvodine mogli da uživaju u jedinstvenom pogledu, koji seže preko 100 kilometara u daljinu. Sada im vidik zaklanja gusta šuma.
-Neophodno je da atmosfera bude baš čista, da nema izduvnih gasova, koji magle horizont. To se najčešće dešava u proleće, posle pljuska – kaže naš sagovornik, uz konstataciju da je poseban ugođaj i kada se na Vršac spusti magla. – Planinski vrhovi tada ostaju iznad magle. Vire poput ostrva iz mora. Okupani su suncem, dok je temperatura u samom gradu od pet do deset stepeni niža. Tada se i drugi vrhovi, iako udaljeni stotinak kilometara, vide kako vire iz belog vazdušnog prostranstva.
